Η έλλειψη Εθνικού Σχεδίου Δράσης κατά των ναρκωτικών, παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες, έχει αφήσει ορθάνοιχτες τις πόρτες σε κάθε είδους τσαρλατανισμούς.
Η μέθοδος ταχείας απεξάρτησης από ναρκωτικά με την χορήγηση ναλτρεξόνης και άλλων σκευασμάτων απαγορεύεται να εφαρμόζεται σε ιδιωτικές κλινικές.
Παρά το γεγονός ότι υπήρξε πρόβλεψη εφαρμογής της μεθόδου σε δημόσια νοσοκομεία, λόγω των αμφισβητούμενων αποτελεσμάτων δεν εφαρμόσθηκε ποτέ. Χρόνια τώρα πάμπολλες ιδιωτικές κλινικές απρόσκοπτα έχουν ριχτεί στο «κυνήγι θησαυρού» με εύκολη λεία τους χρήστες.
Στη Θεσσαλονίκη πάνω από 17 κέντρα εφαρμόζουν διάφορες μεθόδους αποτοξίνωσης. Η «θεραπεία» προσφέρεται όχι μόνο σε ιδιωτικές κλινικές αλλά και σε ιδιωτικές βίλες και φάρμες. Η ταρίφα αρχίζει από 1.200 ευρώ και ξεπερνά μηνιαίως τις 3.000. Στο κέντρο της συμπρωτεύουσας, κλινική προσφέρει αιμοκάθαρση και κατόπιν χορήγηση nalorex με κόστος 14.000 ευρώ τη φορά. Στην περιοχή Σίνδο σε ιδιωτικό κέντρο η απεξάρτηση στοιχίζει 2.500 μηνιαίως, σε αγρόκτημα δυναμικότητας 30 ατόμων 3.000 ευρώ, ενώ στους Ταγαράδες ιδιωτική βίλα προσφέρει «ολοκληρωμένη θεραπεία» ενός έτους με 30.000 ευρώ.
Στην Αθήνα η απεξάρτηση δεν μεγαλουργεί μόνο στις ιδιωτικές κλινικές, αλλά επεκτείνεται και σε μεγαλογιατρούς του Κολωνακίου, που προσφέρουν αδρά τις πολύτιμες υπηρεσίες τους. Γνωστή είναι η δράση της κλινικής «Αγίου Νικολάου» στον Πειραιά, όπου με «εργαλείο» την οργάνωση «Μέριμνα ζωής» που έχουν συστήσει υπό μορφή ΜΚΟ, οι ιδιοκτήτες της δραστηριοποιούνται ποικιλοτρόπως.
Να θυμίσουμε ότι στη συγκεκριμένη κλινική («Κ.Ε.» 11.10.2009) απεβίωσε το 2009 ο τριαντάχρονος Ροδίτης Κώστας Σταυριανάκης στη διάρκεια χορήγησης ανταγωνιστών ηρωίνης υπό ύπνωση. Του χορηγήθηκε κοκτέιλ φαρμάκων, ενώ λίγες ώρες πριν είχε κάνει χρήση ηρωίνης.
Η ιατροδικαστική έκθεση ήταν σαφής: «Η κατασταλτική δράση αυτών των φαρμάκων και η κατασταλτική δράση των οπιούχων είναι συνεργιστική και θεωρείται εξόχως επικίνδυνη». Οι γονείς του άτυχου χρήστη έκαναν μήνυση κατά παντός υπευθύνου, όμως η δικογραφία βρίσκεται από τις 16/9/2010 στον τακτικό ανακριτή Πειραιά περιμένοντας τους μάρτυρες να εξετασθούν.
Παρά τις έντονες αντιδράσεις των επιστημονικών φορέων και της έκθεσης του σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας η λειτουργία της κλινικής συνεχίζεται ανενόχλητα. Μια υπόθεση που κρατάει χρόνια. Ηδη από το 2005 υπάρχει καταγγελία κατά των υπευθύνων της κλινικής «Αγ. Νικόλαος» από την πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ Μένη Μαλλιώρη, που εκδικάζεται τρίτη φορά στις 22 Μαρτίου από την εισαγγελία Πειραιώς, έπειτα από δύο αναβολές που επέτυχαν οι κατηγορούμενοι.
Τι απαντά σε όλα αυτά ο αρμόδιος σε θέματα ναρκωτικών υφυπουργός Υγείας Μ. Τιμοσίδης; «Κάθε ονομαζόμενο θεραπευτικό πρόγραμμα που λειτουργεί χωρίς την εκ του νόμου προβλεπόμενη έγκριση και άδεια λειτουργίας είναι παράνομο. Βεβαίως γνωρίζουμε κάποια που λειτουργούν χωρίς τις προβλεπόμενες διαδικασίες και οποτεδήποτε κάτι τέτοιο έχει γίνει γνωστό από τις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου εκδίδεται απόφαση βάσει της οποίας οι αρμόδιες υπηρεσίες της Νομαρχίας κάνουν τον έλεγχο προκειμένου να γίνει η διακοπή λειτουργίας της συγκεκριμένης δραστηριότητας. Ο Εθνικός Σχεδιασμός έχει ολοκληρωθεί και πριν την ανακοίνωσή του από τον ίδιο τον πρωθυπουργό θα εξασφαλισθούν τα μέσα υλοποίησης, κυρίως πόροι και προσλήψεις. Σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε».
Υπό τη σκιά, όμως, του μνημονίου και των περικοπών κανείς δεν γνωρίζει πότε θα υλοποιηθούν όλα όσα αναφέρει ο υφυπουργός. Ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος, διευθυντής ΚΕΘΕΑ, τονίζει χαρακτηριστικά: «Η οικονομική κρίση, που καθυστερεί το Εθνικό Σχέδιο Δράσης και περιορίζει το κράτος πρόνοιας, αλλά και τα νομικά κενά επιτρέπουν σε επιτήδειους να εκμεταλλεύονται την αγωνία των εξαρτημένων και των οικογενειών τους. Χρειάζεται να ελεγχθεί η λειτουργία όχι μόνο του συγκεκριμένου προγράμματος (σ.σ.: που εφαρμόζεται στην κλινική "Αγιος Νικόλαος") αλλά και πολλών ακόμα ιδιωτικών κέντρων σε όλη τη χώρα που κερδοσκοπούν εις βάρος όσων έχουν ανάγκη, με αμφιλεγόμενες και συχνά επικίνδυνες μεθόδους».
«Τα χάπια της αποτοξίνωσης ήταν υπνωτικά και βιταμίνες!»
Ο θάνατος του Κώστα Σταυριανάκη στην κλινική «Αγιος Νικόλαος», που είχε σοκάρει τη ροδιακή κοινωνία, δεν ήταν αρκετός για να σταματήσει την απόγνωση και άλλων τοξικομανών, που καταφεύγουν για να «σωθούν» σε διάφορα ιδιωτικά κέντρα αποτοξίνωσης.
Η ιστορία της Μαρίας που συναντήσαμε στο νησί αποδεικνύει την αδυναμία της πολιτείας να αντιμετωπίσει τη γάγγραινα των ναρκωτικών:
«Μικροπαντρεύτηκα. Χωρίζοντας, οι δυσκολίες για να ορθοποδήσω με έριξαν στα ναρκωτικά. Παθολόγος του Νοσοκομείου Ρόδου με μύησε στην ηρωίνη. Η απάθεια κυρίεψε την ψυχή μου, ο πόνος χάθηκε. Οταν δεν την έβρισκα, κατέφευγα στο υποκατάστατο του ΟΚΑΝΑ. Τα 8 mg τα αγόραζα από χρήστες της μονάδας προς 100-200 ευρώ. Κατάλαβα ότι έβαλα την κόλαση στη ζωή μου, χρειαζόμουν βοήθεια, έτσι αφέθηκα στα χέρια μιας ψυχολόγου στην περιοχή Μήδεια που, όπως έμαθα στην πιάτσα, "σε αποτοξινώνει με αιμοκάθαρση".
»Στην αρχή με έστειλε σε ροδίτη ψυχίατρο στο Κολωνάκι. Δεν θα ξεχάσω τα χιλιάδες μπουκαλάκια που αντίκρισα στο ιατρείο του και τα αμέτρητα άτομα που περίμεναν. Ακούσαμε μια μητέρα να αναφέρει ότι πούλησε το σπίτι της, αλλά δεν το βάλαμε στα πόδια. Μου υποσχέθηκε ότι με μια ένεση και με τα χάπια που θα έπαιρνα θα καθάριζα. Με την ένεση βυθίστηκα. Δεκαεπτά ημέρες έπινα φάρμακα και κοιμόμουν συνεχώς. Οταν συνήλθα δεν ήξερα ποια ήμουν, αν ζούσα ή αν έχω πεθάνει. Η "ένεση αποτοξίνωσης" στοίχισε 7.000 ευρώ. Σύντομα ξανακύλησα στην ηρωίνη. Η ψυχολόγος μού πρότεινε μια κλινική κοντά στο λιμάνι του Πειραιά. Ηρθε ο ψυχίατρος και με πήρε από το αεροδρόμιο και με πήγε καρφί στον Πειραιά. Κατάλαβα ότι συνεργαζόταν με την κλινική. Παρ' ότι είχα πάρει ηρωίνη άρχισαν την "αποτοξίνωση", βάζοντάς μου ορούς· μετά έχασα τον κόσμο. Οταν ξύπνησα, υπέφερα από στερητικά, εμετούς και διάρροιες. Ο ψυχίατρος μου έγραψε τα χάπια του για να μην τα ξεχνάω και με έβαλε να δώσω και φάρμακα στην ψυχολόγο στη Ρόδο για να "σωθούν" κι άλλοι.
»Η αιμοκάθαρση κόστισε και χωρίς απόδειξη 17.000 ευρώ. Τα χρήματα τα έδωσα στην ψυχολόγο στη Ρόδο. Αρκετά και για τους τρεις. Για ένα χρόνο τα χάπια που μου έδιναν στοίχισαν 24.000 ευρώ. Σήμερα, οι γονείς μου χρωστούν 300.000 ευρώ. Γλίτωσα το 2008, όταν γιατρός του Νοσοκομείου Ρόδου ανέλυσε τα χαπάκια και βρήκε ότι ήταν υπνωτικά και βιταμίνες που πουλιούνται τρία ευρώ. Κάναμε φασαρία, μας απείλησαν, έτσι οι δικοί μου εγκατέλειψαν τη μήνυση.
»Κανείς δεν ενδιαφέρεται για μας και είναι περίεργο που σας ενδιαφέρει η ιστορία μου! Αν ο υπουργός Υγείας είχε παιδί ναρκομανή τότε θα έπραττε ουσιαστικά. Αφήνουν τους κομπογιαννίτες να πλουτίζουν από την απελπισία μας. Μας αντιμετωπίζουν σαν νάιλον σακούλες. Δεν ξέρουν ότι οι σακούλες κρύβουν τα καλύτερα παιδιά».
ΡΟΥΛΑ ΠΑΠΠΑ-ΣΟΥΛΟΥΝΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
αμ τ καλό πράμα αργει να γεννεί.. μη τα θέλομε και όλα δικά μς Λ0Λ
ΑπάντησηΔιαγραφή